QUEN SON OS TRES TREBÓNS ???

Hoxe propoñémosvos ler o dossier de 3TREBÓNS E O VENDAVAL DO ROSAL, que é outro dos grupos que vai actuar no Festival da Chaira Tres.

3Trebóns é un grupo de intervención rápida composto por 3+1 músicos de campaña da escea musical galega.

Os 3+1 integrantes da banda levan moitos quilómetros de palco e canfurnada: Xurxo Souto co acordeón diatónico e a voz (Os Diplomáticos de Monte Alto) argallou a idea e xunto co batería e cantante Fran Amil (Papaqueixos, Ruxe-Ruxe, Diplomáticos) e o baixista e tamén berrón Antón Díaz (Papaqueixos, Alberto Bundi). Estes elementos cadraron na ruta co bombardinista Lourenzo Castro, “O Vendaval do Rosal” (Dandy Fever, A Matraca Perversa, etc etc etc), a forza atmosférica que completa o son do grupo.

Estes elementos alternan repichocas de 3+1 compases e 3+1 acordes coas histórias de 3+1 minutos que nos conta/canta Xurxo. Son contos que falan da aventura cotiá dos mariñeiros e labregas, de músicos, loitadoras e poetas que deixaron pegada da particular mitoloxia do grupo.

Expertos en versións e en facer temas por encargo, lembran-nos o 50º cabodano da execución do Foucellas polos franquistas, ou fan homenaxe ao comando galego-portugués que tomou heroicamente o trasatlántico “Santa Liberdade” nos anos 60. Cociñan-se todo en menos de 3+1 minutos.

As consignas da formación son 1º: que ben se vive sen guitarristas, 2º: as notas que podas meter en medio compás non as metas en dous, e a 3º e máis importante: o viño do Rosal é medicinal. Desta peculiar formación xurde este peculiar e nunca escoitado son de ranchos rabudos e de ranchera-punk sen refinar, en crú.

Entre as suas incursións máis sonadas temos a das festas da Dorna de Riveira, onde remataron con todo o licor café que quedaba no Barbanza, asaltaron o mesmo vrao o castelo de Vimianzo irmandiñamente non deixando pedra sobre pedra, recibiron o trunfo da selección galega sen pasar control antidoping, na festa da preistoria de Mos quedaron como da casa, tamén en Castro Caldelas, Bueu, Goián, Monfero... en fin os vellos roqueiros son como certas ervas...